Υπάρχουν δύο αγαπημένα ρητά τα οποία λένε: »μην κρίνεις για να μην κριθείς’‘ και »ποτέ μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο του». Οι έννοιες που κρύβουν αυτά τα δύο ρητά είναι τεράστιες διότι ο κάθε άνθρωπος κρίνεται συνήθως για την εξωτερική του εμφάνιση παρά για την εσωτερική. Δεν είναι και λίγες οι φορές που ακούσαμε κάποιον έξω στο δρόμο ή οπουδήποτε αλλού να σχολιάζει κάποιον άλλο για το ντύσιμο, τις απόψεις και γενικά για την εξωτερική του εμφάνιση. Επιπλέον, και εμείς οι ίδιοι σχολιάσαμε μερικές φορές γνωστούς ή δικούς μας ανθρώπους για το οτιδήποτε και λέγαμε πράγματα τα οποία στη πραγματικότητα δεν ίσχυαν γιατί βλέπαμε τον άλλο από την μια του όψη ενώ την άλλη δεν τη γνωρίζαμε.
Οι άνθρωποι που γίνονται θύματα αυτής της κριτικής είναι εκείνοι που κουβαλούν κάποιο σταυρό, που αγωνίζονται, που είναι ευαίσθητοι, σιωπηλοί, χαρούμενοι, ευγενικοί, οξύθυμοι, μυστηριώδεις, που έχουν διαφορετικές απόψεις και γούστα από τους άλλους, που ντύνονται ή αντιδρούν περίεργα. Πίσω από όλα αυτά αγαπητοί αναγνώστες κρύβεται και κάποιος λόγος τον οποίο εμείς δεν γνωρίζουμε ή τυγχάνει να γνωρίζουμε εν μέρει γιατί τη πραγματική αλήθεια δεν τη ξέρουμε και μπορεί να μη τη μάθουμε ποτέ. Γι’ αυτό ποτέ μη κρίνετε κάποιον από την εξωτερική του εμφάνιση γιατί δεν ξέρετε τι κρύβει ή τι μπορεί να περνά αυτός ο άνθρωπος.
Photo by Andrea Piacquadio on Pexels.com
Όταν ξεκίνησα το 2017 τις σπουδές μου, γνώρισα χιλιάδες φοιτητές από όλη τη Κύπρο και το εξωτερικό με διαφορετικές απόψεις, κουλτούρες, χαρακτήρα και προσωπικότητες. Οφείλω να πω πώς στην αρχή των σπουδών μου λόγω του ότι ήταν διαφορετικό το περιβάλλον από αυτό του σχολείου, ήμουν λίγο καχύποπτη, ντροπαλή και κρατούσα κάποια απόσταση στο να γνωρίσω νέα άτομα. Αλλά, με τη στήριξη μερικών μου φίλων που φοιτούσαν στο ίδιο πανεπιστήμιο μαζί μου, με βοήθησαν να εξοικειωθώ με το περιβάλλον από πολύ νωρίς.
Σαν αποτέλεσμα, απέκτησα την αυτοπεποίθηση και τη σιγουριά που έψαχνα για τον εαυτό μου και να μη φοβάμαι να γνωρίσω καινούριους ανθρώπους. Στη πορεία, μαθαίνοντας και ζώντας τους άλλους φοιτητές, έμαθα τα γούστα, το χαρακτήρα, το τρόπο σκέψης τους και μάλιστα με μερικούς από αυτούς είχα (και εξακολουθώ να έχω) αδελφικές φιλίες ζωής. Ναι, στην αρχή έτυχε κάποια άτομα να τα κρίνω για το οτιδήποτε γιατί ήμουν καχύποπτη. Όμως ζώντας τους επί καθημερινής βάσης η άποψη μου είχε αλλάξει και με είχε εντυπωσιάσει το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι κουβαλούσαν το δικό τους σταυρό όπως και εγώ. Δεν ήμουν μόνη στο κόσμο! Από τότε είχε αλλάξει η ζωή μου και έμαθα να μη κρίνω τους άλλους από την εξωτερική τους εμφάνιση.
Πλέον, εστιάζω στο να γνωρίσω την εσωτερική εμφάνιση κάποιου ανθρώπου και η υπομονή είναι η μεγαλύτερη αρετή που θα μας βοηθήσει στο να το πετύχουμε.
Photo by Belle Co on Pexels.com
Είμαι ευγνώμον που η φοιτητική ζωή που τόσο έχω πεθυμήσει μου διεύρυνε τους ορίζοντες μου, με βοήθησε να βελτιώσω το χαρακτήρα μου και να γνωρίσω καταπληκτικούς ανθρώπους από διαφορετικές περιοχές, κουλτούρες, χώρες, που έχουν τους ίδιους ή και διαφορετικούς χαρακτήρες με μένα.